Pokój nr. 1 - Eleonora Allard, Viktoria Vette, Elizabeth Parker.

Standardowy akademicki pokój utrzymany w jasnych kolorach. W końcu to pokój w dormitorium dla dziewczyn, nie może być jakiś szarobury. Równoległe ściany mają te same kolory: jedna para jest zielona, druga niebieska. W głównym pokoju stoją standardowo 3 łóżka, przy których znajdują się stoliki nocne. Nie zabraknie również biurek, przy których czasem trzeba siąść i zabrać się do nauki.
Jak każdy inny pokoju, mamy tutaj też łazienkę.

Kiedy Viki dowiedziała się już, pod jakim numerem będzie mieszkać, postanowiła natychmiast się wprowadzić. Weszła do pokoju, niosąc wielka torbę z "najpotrzebniejszymi" rzeczami. Upatrzyła sobie łóżko w kącie przy oknie i natychmiast rzuciła na nie torbę.
- Całkiem tu przyjemnie... - mruknęła do siebie, rozglądając się. Naliczyła jeszcze dwa łóżka i zaczęła się zastanawiać, z kim jeszcze będzie mieszkać.

Odebrała już od dyrektorki klucze. Teraz maszerowała korytarzem akademika, próbując odnaleźć swój pokój. Cóż, co roku niestety uczniowie byli przenoszeni do innych pokojów, a co za tym idzie - z innymi współlokatorami. Z drugiej strony była to rzecz dobra. Można było poznać nowe osoby.
Zatrzymała się w końcu pod drzwiami z numerem 1 i tabliczką z informacją, kto zamieszkuje dany pokój. Nie była na liście sama.
Miała już wyciągać klucze, gdy spostrzegła, że drzwi są otwarte. Nacisnęła ostrożnie klamkę i weszła do środka.

Właśnie wyglądała z zaciekawieniem przez okno, kiedy usłyszała otwierające się drzwi. No, same się nie otwierały, więc Viktoria odwróciła się instynktownie, aby zobaczyć, kto już ją odwiedza.
- Hei! - Uśmiechnęła sie widząc młodszą dziewczynę. - Jestem Viktoria Vette, a ty pewnie jesteś moją współlokatorką, ja?

Gdy tylko przekroczyła próg, usłyszała wesołe powitanie. Uśmiechnęła się mimowolnie.
- Zapewne tak. Wątpię, żebym się zgubiła
Weszła do środka, ciągnąć za sobą walizkę. Przymknęła drzwi, żeby nie przeszkadzać innym. Kiedy już to zrobiła, mogła obejrzeć swój nowy pokój. Oo, kolory przyległych ścian były różne. Jedna para była jasnozielona, druga jasnoniebieska. Fajnie.
- Hm, mów mi Ellie - odłożyła walizkę na bok i podeszła do niej, wystawiając rękę. - Studentka? Czy jeszcze zwykły uczeń? Bo wydajesz się być starsza ode mnie.

Uścisnęła dłoń dziewczyny, uśmiechając się przyjaźnie.
- Studentka pierwszego roku, jestem tu zupełnie nowa - wyglądała na szczęśliwą i trochę nawet podekscytowaną faktem rozpoczęcia nauki w takiej szkole. Klapnęła na swoim łóżku.
- Wcześniej uczyłam się prywatnie gry na skrzypcach, teraz postanowiłam spróbować szczęścia na gitarze. Zawsze o tym marzyłam! - Zaśmiała się pogodnie. - A ty na czym grasz?

- O, studentka? To tak jak myślałam. Ja teraz będę na trzecim roku, więc wychodzi na to, że jesteś ode mnie starsza o 2 lata
Uścisnęła jej dłoń i potrząsnęła nią lekko. Potem spojrzała to na jedno łóżko, to na drugie. Ostatecznie wybrała te bliżej okna, zostawiając tam swoją walizkę. Usiadła na łóżku. W myślach stwierdziła, że jest bardzo wygodne xD.
- Skrzypce i gitara? Mmm, fajnie. Tylko obiecaj, że nie będziesz grała po nocach - zaśmiała się cicho. - Ja? Ja jestem na wokalu, więc uczyć się grania na instrumencie będę dopiero wtedy, kiedy zostanę studentką. A nie... właściwie to gram na fortepianie, ale to jak każdy tutaj. Bo to obowiązek.

- O nie, nie zamierzam nikogo męczyć w nocy. Nie należę do ludzi, którzy lubią się przemęczać, jeśli wiesz, co mam na myśli - mrugnęła do niej, uśmiechając się w dość zabawny sposób. Miała oczywiście na myśli fakt, że jest raczej leniwą osobą.
- Wiesz może, czy zajęcia zwykle zaczynają się wcześnie? - Spytała zaciekawiona. Lubiła się wysypiać i wczesne wstawanie było jej nie w smak.

- Hm, to dobrze. W takim razie ja nie będę dręczyć cię swoim fałszem
Ułożyła szmacianą torebkę na kolanach. Wyciągnęła z niej komórkę i chusteczki, które zaraz położyła na szafce nocnej. Przeciągnęła się mocno, a chwilę potem runęła na łóżko.
- Okej, zamawiam je sobie - oznajmiła, spoglądając na nią kątem oka. - Zajęcia? To zależy. Wiem, że zwykli uczniowie rano mają zwykłe zajęcia, takie jak fizyka, matematyka i inne, a po południu te z instrumentami lub wokalem. A studenci to nie wiem jak... ale zajęcia zazwyczaj zaczynają się koło 8 lub 9.
Zerknęła na okno. Mieszkały pierwszym piętrze (na parterze nie było pokojów, coby zapobiec podglądaniu).

- O dziewiątej? A niech to... - zrobiła niezbyt zadowoloną minę i ukryła twarz w poduszce, jakby świat miał się zawalić. Ale co ona sobie myślała? Że będzie zalegać w wyrku do jedenastej? Płonne nadzieje. Po chwili położyła poduszkę na kolanach i przyjrzała się jej. Zielona. Dlaczego zielona? Viki woli niebieską pościel.
- Pozostaje tylko liczyć na to, że nauczyciele bedą znośni - powiedziała trochę markotnym tonem, ale jej twarz zaraz rozjaśnił uśmiech. - Dormitorium chłopców jest całkiem blisko, prawda? - Zaśmiała się cicho.

- Nie masz co na zapas się martwić Zapytaj jakiegoś studenta, jam młoda i nic niewiedząca uczennica! Ale zapewne będę cię budzić, bo nie znoszę kiedy ja muszę rano wstać, a wszyscy inni śpią sobie do południa ;]
Jej pościel podobała się jej. Była nieco w ciemniejszej tonacji niż ściana, w paski. Taka zabawna, w różnych odcieniach niebieskiego.
- Zdarzają się kosy, jak w każdej szkole - kiwnęła głową na potwierdzenie. - Ale wiele z nich to zabawne, wyluzowane osoby.
Uśmiechnęła się zadziornie kątem ust.
- Tak, i nie dziewczyny nie mogą w nim zbytnio przebywać... >D

- Jeśli będę zbyt długo spać, możesz włączyć głośno muzykę - przyzwoliła z uśmiechem. - W sumie powinnam oduczyć się spania do południa. Jeśli będę się kłaść przed północą, powinno mi się udać.
Roześmiała się pogodnie na wzmiankę o regulaminie dormitorium.
- Zasady są po to, żeby je łamać - stwierdziła, zerkając za okno. - Jeśli będę się tam wybierać wystarczająco późno, żaden nauczyciel nie powinien zechcieć nagle zrewidować wszystkich pokoi, prawda?

- Głośna muzyka, ha. To coś przyjemnego Gdybym zbudziła kogoś swoim fałszem... na pewno wyskoczyłby z łóżka pod sam sufit x3 - zaśmiała się cicho, odkładając klucze na szafkę nocną obok komórki i chusteczek, bo wciąż zaciskała je w dłoni. - No, na pewno Ja tam raczej nie sypiam do południa. Góra 10 i wstaję.
Zaśmiała się. Cóż, dziewczyny często dopadały swoich chłopaków w ich dormitorium, nie rzadziej na odwrót. Cały czas się śmiała, bo nowo poznana koleżanka była zabawna.
- Dokładnie - przytaknęła jej z uśmiechem, bo nie racz czy dwa zrobiła wypad do męskiego akademika wciągu nocy. - Powiem ci szczerze, że nawet nauczyciele nie trzymają się tej zasady, bo personel też ma swoje dormitorium.

- Fałszem? No nie przesadzaj, na pewno nie jesteś taka straszna. Bo przecież nie trzymają w tej szkole byle kogo, ja? - Spojrzała na nią, przechylając głowę w prawą stronę. Po chwili zerknęła niechętnie na swoją wielką torbę. Żaden leniuch nie lubi się rozpakowywać i układać rzeczy na półkach.

- No dobra, dobra Trochę przesadzam. W końcu w tej akademii uczę się już śpiewu 3 lata, a i wcześniej z tym obcowałam. Nie jestem taka zła, ale jak się postaram... to potrafię kogoś ogłuszyć wysokim C ;D
Zachichotała. Zauważyła, że Viki spogląda leniwie na swoją torbę. Ellie zrobiła to samo i tak, stwierdziła, że dużo ma do rozpakowania. W końcu przyjechała tu na cały rok i musiała wziąć trochę ciuchów. jej bagaż nie ograniczał się do samej walizki - miała jeszcze plecak oraz w torebkę, w której trzymała podręczne rzeczy.
- Trzeba by się rozpakować, co?

- Du har rett - mruknęła ze zrezygnowaniem, wciąż patrząc na torbę z ubraniami jak na jakiś twór piekielny. - Nienawidzę tego robić - powiedziała rozpinając torbę i wyjmując z niej stos bluzek, które zaraz wcisnęła do szafki niedaleko łóżka. Zaraz potem otworzyła niedużą szufladę i zaczęła układać w niej kosmetyki, których nie trzeba trzymać w łazience. Nie było tego wiele.
- Wiesz może, czy ktoś jeszcze będzie z nami mieszkać? - Skinęła glową na trzecie łóżko stojące pod ścianą.

(eee... wstaw odnośnik do akt xD)

Zaśmiała się i również postanowiła wziąć się za wypakowywanie rzeczy. Ześlizgnęła się z łóżka i przyklękła przy swojej walizce. Rozpięła ją i na tym na razie poprzestała.
- Na tabliczce na drzwiach widnieje jeszcze jedno nazwisko - odpowiedziała jej. - Ale nie znam tej dziewczyny. Pewnie niedługo ją poznamy.
Po odpowiedzi mogła w końcu zabrać się za rozpakowywanie. Z początku zaczęła wszystko wyciągać z walizki i kłaść to na łóżku. Spojrzała na ogromną szafę blisko jej łózka.
- Powinna wystarczyć.

- Mam nadzieję, że nie będzie jakaś nadęta - stwierdziła szczerze. - Nie wyobrażam sobie mieszkania z kimś takim. A jeśli okaże się nieprzyjemna, to już ja ją przytemperuję. No, ale dość przypuszczeń - roześmiała się. Lubiła wybiegać myślami w przyszłość, dlatego rozgadała się na temat kolejnej współlokatorki. Wyjęła z torby kilka par spodni i spódniczek, po czym ułożyła je obok bluzek według kolorów. Sięgnęła do bocznej kieszeni bagażu i po chwili już chowała w szafce pudełko z drobną biżuterią.

- Hm, a mnie też spodziewałaś się jako "nadętą"? - zapytała z uśmiechem.
Była tego ciekawa. "Jak myślą o tobie inni przed poznaniem?" Ellie starała się nikogo nie oceniać przed poznaniem (było to dość trudne i zawsze starała się o tym nie myśleć), ale wiedziała, że wiele ludzi tak robi. Jak będzie w przypadku Viktorii?
Otworzyła wielką szafy i zaczęła po kolei wszystko do niej wkładać - spodnie, spodenki, bluzeczki, bluzy, spódniczki i inne części odzieży. Miała też kurtki.

- Może tak, a może nie..? Sama nie wiem. Miałam po prostu nadzieję, że trafię na kogoś w miarę miłego, z kim da się wytrzymać. No i przede wszystkim kogoś, kto wytrzyma ze mną i nie da mi się panoszyć - ostatnie zdanie wypowiedziała trochę ciszej, z przekąsem. Czasami bywała marudna i trzeba jej było przypomnieć, że nie jest w pokoju sama. Cóż, jedynacy czasem tak mają.

- Mam nadzieję, że kwalifikuję się w twoich wymaganiach.
Władowała już wszystkie ciuchy do szafy, a w szufladach umieściła bieliznę i stroje kąpielowe. Zawartość swojej kosmetyczki przeniosła do szafki nocnej. Miała jeszcze szkatułkę z biżuterią, ale ją umieściła na parapecie (łóżko miała blisko okna). Ładnie się komponowała.
- No, ja już prawie kończę.
Inne rzeczy też gdzieś poukładała tak, żeby nikomu nie przeszkadzały. Wsunęła pustą walizkę pod łóżko, a chwilę potem położyła się na nim.
- No, i moge dalej rozkoszować się wakacjami.

Wyjęła resztę przywiezionych rzeczy i poukładała je tam, gdzie było jeszcze miejsce. Dobra, jest jako taki porządek, nikt nie przerazi się zaglądając do szafy. Przynajmniej nie powinien. Uśmiechnęła się zadowolona, że ma już rozpakowywanie za sobą.
- Narazie muszę przyznać, że cię polubiłam - wyszczerzyła białe zęby w uśmiechu, po czym usiadła na dość szerokim parapecie.
- A właśnie, mamy jeszcze wakacje. Trzeba się postarać o jakąś wakacyjną przygodę, żeby zaliczyć to wolne do udanych...

Zerknęła na nią kątem oka, leżąc na łóżku. Włosy przesłaniały nieco jej twarz.
- Mam wrażenie, jakbyś cały czas myślała tylko o jednym - zachichotała. - Jak chcesz to możesz iść na zwiady wypatrzeć jakichś przystojniaków. Ja tam i tak zaraz wychodzę, na miasto.
Wyciągnęła się na łóżku rozprostowując kości. Był piękny poranek - świeciło słońce, ale przy tym nie było tak gorąco.

Zaśmiała się bezgłośnie, spoglądając na przeciwległą ścianę. Zaraz potem zwróciła wzrok ku nowej znajomej. Westchnęła nieznacznie.
- Ja, przejrzałaś mnie - zachichotała, zeskakując z parapetu. - W takim razie skorzystam z twojej rady, poza tym przyda się rozejrzeć w nowym miejscu - podeszła do drzwi i spojrzała na Ellie jeszcze raz. - Życz mi szczęścia - uśmiechnęła się szeroko i zniknęła za drzwiami.

[zt]

Pomachała za nią i uśmiechnęła się znacząco, co oznaczało, że Ellie życzy jej sukcesu.
- No, to i ja nie będę tutaj siedzieć sama.
Założyła torebkę przez ramię i dobyła klucz, które wciąż leżały na szafce nocnej. Zamknęła za sobą drzwi i wyszła.

[z/t]