Taras

Zwyczajnych rozmiarów z widokiem na las i kawałek miasta. Widoczne stąd zachody słońca są bajeczne ;]
Zabrania się przeskakiwania przez balustradę!

Stwierdziła, że najlepszym sposobem na rzucenie okiem na najbliższą okolicę będzie obejrzenie jej z góry, dlatego swe kroki skierowała na taras, który widziała przyjeżdżając tutaj. Chociaż jej pokój wcale nie był tak daleko, dojście tutaj zajęło jej sporo czasu, gdyż zupełnie nie orientowała się w korytarzach. W końcu jednak mogła podziwiać widoki z szerokim uśmiechem na ustach. Kiedy już się wszystkiemu w miarę przyjrzała, wskoczyła na balustradę i usiadła na niej, machając wesoło nogami. Zerknęła w dół. No, kawałek do ziemi był, ale co tam.

Chciał się rozejrzeć po nowej szkole. Ale jak zwiedza, musi mieć jakiś dobry napój z procentem. Pod płaszczem miał schowaną butelkę whiskey i za żadne skarby, nikomu jej nie da. Przechodząc koło tarasu, uznał że to dobre miejsce do obejrzenia widoków. Tak więc wszedł na niego i oparł się o ścianę, nie podchodząc bliżej balustrady. Siedziała na nim jakaś dziewczyna, a jakby spadła, to by było krucho z nią.
- Uważaj bo spadniesz. - powiedział popijając whiskey i szybko chowając pod płaszcz.

Zerknęła na mężczyznę, który zawitał na taras. Uśmiechnęła się z przekąsem, słysząc jego słowa. Była całkowicie pewna, że jeśli ktoś ją tu zobaczy, od razu powie właśnie coś takiego. Nie przejęła się tym, choć jakiś głosik podpowiadał jej, że nikt nie ma prawa jej pouczać. Kiedy zauważyła butelkę, jej uśmiech nieco zrzedł.
- Gi meg en pause, przecież uważam - powiedziała, zerkając w dół.

Nie zrozumiał co powiedziała dziewczyna, lecz domyślał się, że to było w stylu "Odwal się!". Podszedł do barierki, która była po lewej stronie od wejścia. Zamknął butelkę i schował ją do wewnętrznej kieszeni, ledwo co upił z niej łyczka, ale będzie na później. Nowa szkoła, to się trochę denerwuje. Chyba normalne. Nigdzie nie lubi być nowy.

Facet wyglądał tak, jakby był czymś dość przejęty. Albo denerwował się nowym otoczeniem, albo za dużo wypił. Kto wie, czy to pierwsza butelka otworzona dziś przez niego. Viki miała nadzieję, że nie natrafiła na jakiegoś uzależnionego gówniarza.
- Beklager, czasami bywam nie do końca uprzejma - powiedziała, zerkając na niego i machając nogami. Po chwili zeskoczyła z balustrady i podeszła do nieznajomego. - Viktoria Vette - przedstawiła się, wyciągając do niego dłoń.

Beklager? Gdzieś już to słyszał. Chyba to oznaczało przepraszam, albo mu się tylko wydawało. Nie był do końca przekonany, dlatego spojrzał na nią i podał jej dłoń.
- Victor Shepard. - powiedział spokojnie, z lekkim uśmiechem. Pierwsza osoba, którą poznał w tej szkole to Viktoria. Victor i Viktoria, co za zbieg okoliczności.

Uśmiechnęła się, słysząc jego imię. No, ciekawie, mimo wszystko nie chciało jej się tego komentować. Bardziej interesował ją wiek i klasa nowego znajomego.
- Jesteś tutaj nowy? - Spytała, opierając się plecami o barierkę.

- Tak. - odpowiedział na pytanie dziewczyny. Spoglądał ciągle w duł, opierając się, rękoma o barierkę. Trzy rzeczy jakich nienawidzi na świecie, to stres, złość i Tequila. Najgorszy alkohol na świecie! Jest smakoszem alkoholi, ale nie pijakiem. Smakosz, a pijak, to duża różnica i nienawidzi jak się to porównuje.

Zaśmiała się wesoło, wyczuwając jakieś napięcie. On faktycznie był jakiś zestresowany, przydałoby się jakoś rozluźnić atmosferę. Tylko jak? W głowie miała kompletną pustkę, nie imały się jej żadne ciekawe pomysły. Dlaczego akurat teraz? Jedyne, na co wpadła, to powiedzieć mu, że też jest tu pierwszy raz.
- Ja też - stwierdziła z uśmiechem, aby jakoś poprawić mu humor. Chociaż odrobinę. - Nie ma się czego bać, tak myślę. Grunt, to pokazać się z jak najlepszej strony - westchnęła cicho. Cóż, ona nie zawsze potrafiła stworzyć dobre pierwsze wrażenie.

Ona też jest tutaj nowa? To mu się zrobiło lepiej, że nie on jeden.
- Trochę trudno u mnie wychodzi pierwsze wrażenie. - powiedział z lekkim uśmiechem i z spojrzeniem na dziewczynę. - I jak podoba ci się nowa szkoła? - zapytał nie odrywając od niej wzroku. Był ciekaw co myśli o tym miejscu.

- W sumie dopiero co przyjechałam i nie widziałam zbyt wiele. Zdążyłam jednak trochę wypytać współlokatorkę i chyba nie jest tu tak źle - powiedziała, po czym odwróciła się przodem do barierki, aby móc dalej podziwiać widoki. - Wiele też zależy od ludzi, których się pozna.

- Na jakich instrumentach grasz? - zapytał się, spoglądając tym razem przed siebie. Czasem dobrze jest poznać kogoś nowego. Przynajmniej będzie z kim porozmawiać i zagrać dla kogoś. Ma wielką, nadzieje, że nauczy się tutaj czegoś nowego.

- Wcześniej przez kilka lat uczyłam się prywatnie gry na skrzypcach. To było jeszcze w Norwegii, bo stamtąd jestem. Teraz chcę spróbować na gitarze, ten instrument zawsze bardzo mi się podobał - uśmiechnęła się i zerknęła na niego. - A ty? Czym się pochwalisz?

- Od małego grałem na gitarze. Na początku, to był zwykły classic, aż rodzice kupili mi elektryczną. Gdy ktoś z kumpli miał chatę wolną, zawsze siedzieliśmy w garażach i graliśmy. Teraz chce zacząć grać na klawiszu. - powiedział z uśmiechem, ciągle spoglądając przed siebie. Gitara elektryczna to jego żywioł.

- No, to całkiem ciekawie - uśmiechnęła się na wzmiankę o gitarze elektrycznej. Chociaż rodzice i nauczycielka muzyki wpajali jej miłość do klasyki, ona zawsze gustowała w mocniejszych brzmieniach. Dlatego właśnie wybrała teraz gitarę, by w przyszłości móc pochwalić się wśród znajomych grą na gitarze elektrycznej. A i akustyczna się przyda, na przykład podczas wieczornych ognisk za miastem. Przy muzyce i śpiewie zawsze ciekawiej.
- Skąd jesteś? - Spytała z czystej ciekawości. - Nie mówisz z włoskim akcentem.

- Jestem z Los Angeles. - powiedział spokojnie spoglądając na nią. On także uwielbia, podczas biwaków i ognisk, grać na gitarze. Jeżeli jedzie na dłużej, bierze też lunetę. Uwielbia oglądać gwiazdy. To jego ulubione zajęcie, poza graniem na gitarze.

- No proszę, Amerykanin - zaśmiała się cicho, jakby to stwierdzenie ją w jakiś sposób rozbawiło. Prawda była taka, że Viki była w Stanach tylko parę razy i wyniosła stamtąd jedynie niemiłe wspomnienia. No cóż, tak też bywa.
- Jak jest w Mieście Aniołów? Nigdy nie udało mi się tam pojechać.

- Te miasto jest podzielone na dzielnice. Białych, czarnych, meksikaninów i Japończyków. Najbogatsze to są białych. Mieszkałem niedaleko Hollywood. - powiedział spokojnie, uśmiechając się przy tym.

Westchnęła cicho, jakby na dowód uznania. Hollywood, patrzcie go. Niektórzy to sobie mogą i tam mieszkać, a przynajmniej w tych okolicach. Ciekawe, czy jest tam przyjemnie. No, nie ważne. Teraz trochę rozpraszała ją butelka spoczywająca w kieszeni chłopaka. Jakoś nie czuła szczególnej sympatii do ludzi, którzy piją samotnie bez powodu. A może on miał jakiś powód? Nie wypada pytać, nawet Viki nie potrafi być tak bezczelna. Odgarnęła włosy opadające jej na twarz, wciąż wpatrując się w panoramę miasta.
- Jakoś szybko minął mi ten miesiąc wakacji, wiesz? Czuję się tak, jakbym zaledwie tydzień temu żegnała się ze znajomymi. To śmieszne. Wszyscy mieli takie zbolałe miny, parę dziewczyn płakało, a najpewniej i tak nikt nic nie zrobi, by dłużej utrzymać kontakty - zaśmiała się trochę nerwowo. Tak, to była szczera prawda. Od początku wakacji nie dostała żadnego telefonu, wiadomości tekstowej, pocztówki. A ona kontaktowała się z kilkoma osobami.

---

Po niedługiej chwili zadzwonił telefon dziewczyny. Wyjęła go z kieszeni, zerknęła na ekran i skrzywiła się nieco.
- Wybacz, to chyba ważne. W takim razie pójdę już, do zobaczenia! - pożegnała go nikłym uśmiechem, wybiegła z tarasu i zajęła się rozmową telefoniczną. Nie wyglądało na to, aby była zadowolona.

[zt]

Aithne chodziła po szkole z gitarą akustyczną. Chciała znaleźć miejsce gdzie będzie mogła sobie pograć i nikomu nie przeszkadzać. Z drugiej strony nie cierpiała grać w sali. Wolała to robić na otwartej przestrzeni, gdzie dźwięk się niósł i była bliżej przyrody. Wreszcie znalazła taras. Usiadła sobie na balustradzie i oparła gitarę o kolana. Szarpnęła lekko strunami i uśmiechnęła się do siebie. Od dziecka kochała dźwięk gitary. Zaczęła sobie grać Eluveitie "Inis Mona". Przy okazji zaczęła też śpiewać. - Welcome to the land of questions
Welcome to the isle of lore
Where the veil came crumbling down
- przymknęła oczy przy okazji.
Po pewnym czasie skończyła, wstała i poszła do siebie do pokoju.